Onder water

De laatste paar uurtjes strand in Ko Lanta. Vanmiddag pakken we misschien in Ao Nang nog even mee maar dan zit beachlife er echt op. Daarom vanochtend -omdat het kan ;)- samen nog even langs het strand de baai heen en terug hardgelopen met daarna wat baantjes in het zwembad. Straks moet het tenslotte weer met handschoenen aan...niet voor te stellen. Als je hier 1 stap zet stroomt het al in kleine straaltjes van je lijf af.

Gisteren was een heerlijke dag. De speedboot kwam ons van het strand ophalen en op diverse plekken stapten nog wat mensen op. Wij als eerste, dus lekker voorin zitten, niet onder het afdakje natuurlijk. Tot we langs het eiland voeren was dat prima. Ondertussen gezellig gekletst met hele groep uit Zweden (trouwens heel veel uit Scandinavië op dit eiland) en beetje naar de prachtige kustlijn gekeken. Net voor we op open zee kwamen vroeg de kapitein of we er klaar voor waren, it'a gonna be a bumpy ride.....ja hoor, we hebben inderdaad weer een dag met veeeeeel wind en dito golven. We klappen erop, soms wat schuin erin en we krijgen plassen water over ons heen, binnen net zo trouwens dus wat dat betreft is onze plek zo slecht nog niet. Gelukkig leidt het iedere keer naar een mooi rustiger stukje bij een eiland, maar vooral terug is het echt heftig, wat ee gebonk, zelfs Gerdian heeft er pijn in zijn rug van.

De snorkelstukken zijn prachtig; het lijkt wel een aquarium, zulke mooie vissen. En natuurlijk hebben we ook weer wat meegemaakt. Gerdian en ik bleven een beetje bij elkaar en ik voelde de hele tijd wat bij mijn benen. Na ja, zal wel. Als ik dan niets zie en naar Gerdian kijk zwemt daar een ongeveer 20 -30 cm lang zwart wit mini haaitje (zo zag ie er echt uit, met zo'n hamerhoofdje) met hem mee. Aan zijn benen, aan zijn buik, op zijn rug. Ik gil en lach het uit door de snorkel. Ger ziet hem nu ook, voelt echter niets en ik zie dat het beestje bij hem blijft plakken, We beginnen terug te zwemmen naar de boot en hij blijft dicht bij zijn lichaam meezwemmen, zo apart om te zien. Als we het zeggen zien de anderen het ook, dus als we er bijna zijn zet hij koers richting hun benen. Gegil natuurlijk. We gieren het uit, heel apart, zo'n klein visje (maar de boot is het er echt over eens dat het een minihaai was )en zo'n commotie haha
Op een bountyeiland zetten de mannetjes snel een buffetje op met heerlijk verse ananas en meloen erbij en hier kunnen we even blijven. Zo mooi daar! Op de terugweg stoppen we nog bij een grot. Met een zaklamp zwemmen we door de 80 m lange gang en we komen uit op een prachtig binnenstukje, met strand met daaromheen groen en de megabergen. Daarna varen we nog langs een berg waar aan de zonkant gewoon in het daglicht honderden vleermuizen hangen. En een lawaai maken ze! De mannetjes van de boot zeggen dat niemand het snapt waarom ze niet in de grot in het donker hangen...

Bij terugkomst nog even aan het zwembad gezeten en toen bleek dat ze bij ons hotel BBQ aan het strand hadden. Wat garnalen en een white snapper uitzoeken, in een bakje doen en de kok die het lekker op de grill legt, tafeltje met olielampje aan het strand ....en zo sloten we onze laatste avond op Koh Lanta af zoals we het eiland beleefd hebben; ontspannen eiland- en strandleven!

De taxi komt ons om kwart voor 1 halen en dan nemen we de boot van half 2 naar Ao Nang, weer op het vaste land. Hotel hebben we geboekt, we wisten nu waar we nog willen zitten omdat we er al geweest zijn, dan kunnen we zo even naar de boulevard lopen vanavond.

Morgenochtend vanuit daar een taxi naar het vliegveld waar we om 9.20 de vlucht hebben naar Bangkok. Op naar onze laatste paar dagen Thailand...